zij zit in een leeg bad
en het water dat straks rond haar wast
is de hele tijd een winnende hand
op het stof in de bergen
over de flanken glijdt een oog
dat haar niet eens gevangen houdt
in het dorpje onderaan of bovenop
het beeldverhaal (waar men kan opkomen
dat men kan ontstijgen)
staat of valt met de aansporing
haar op beminnelijke afstand te krijgen
alsof men nog nergens is
van voor af aan kan beginnen
in de dalen
onder elke regietent
zich naderhand te verzoenen
met een naar damp snakkend perspectief
met het decor waarop zij toesnelt
nu al iemand op een voorgrond
voor haar de baden laat vollopen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten